b.vahabzade

Can ana...




Na tez allarini üzdün dünyadan,

Balanı tak qoyub hara getdin san?

Neca yox olurmuş bir anda insan,

Ela bil dünyada heç yox imişsan.



Günaş qürub etdi... otaq qaraldı,

Bir anda yox oldun san xayal kimi.

İndi düşünüram: Sandan na qaldı,

Könlümda xatiran qara xal kimi.



Mani boya-başa yetirdin, ana

Biza borclu bildik har zaman sani.

San mani dünyaya gatirdin, ana,

Mansa yola saldım dünyadan sani.



San mana beşikda laylay çalmısan

Bu gün laylay çalım sana mandami?

Sanin şirin-şirin laylalarmı

Man sana qaytarım canazandami?



"Yuxun şirin olsun" - deyardin mana,

"Yuxun şirin olsun" - deyimmi sana?

Garak man başına dönam-dolanım,

Mani hayat üçün yatıran anam,

Söyla ölümçün

Neca yatırım

Sani man bu gün?



Bu neca dünyadır, anlamıram man,

Cilvasi cürbacür, rangi cürbacür

Dünan nafasiyla sani isidan

Bu gün buza dönüb, daşa dönübdür.



Bu neca dünyadır,

İnsan oğlunun

Xayalı göydadir, özü yerdadir,

Sağ ikan çiyninda hayatın yükü,

Ölanda casadi çiyinlardadir...

Bu neca dünyadır, bu neca dünya,

Ölümü haqiqat, hayatı röya.



Dardimin, qamimin sandin ortağı, .

Niya üz döndardin, bas niya mandan?

"Dardin mana galsin!" - deyardin axı,

Niya dard caladın dardima bas san?..



Anam, heç kas sani incitmamişdir,

Man sani,

man sani incidan qadar.

İndi kima açım dardimi bir-bir,

Kim manim dardima yanar san qadar?



Evin har küncünda görünür yerin.

Gözüm axtarcıdır, ana, ay ana,

"Nanam hanı?" - deyir körpa Azarin,

Man na cavab verim, ona, ay ana?

Bilmiram, bilmiram bu ölüm nadir, Hayat var ikan?

Nafasin, ay anam, hala evdadir,

Özün yer altında daşa dönmüsan.



Bu gün yeddin oldu...

anam, yeddi gün,

Bizimla barabar ağlar otaqlar.

Sana,

yalnız sana,

sana demakçün

Könlümda na qadar manim sözüm var.



"Kimlari çağıraq bu gün yeddiya?"

Xalalar, bacılar soruşur mandan.

Anamdan soruşaq, o bilar deya,

Sanin otağına üz tuturam man.



Anam, tapşırıldın ana torpağa,

Bu ölüm, sinama çakdi dağ manim.

San manim arxamda banzardin dağa,

Ela bil arxamdan uçdu dağ manim.



Qızımın adıdır sanin öz adın.

Bu da göz dağıdır mana bu gün da.

Son dafa san mana baxıb ağladın,

Suratim mazara getdi gözünda...



Ömrü başa vurdun altmış yaşında.

Altmışın üstünda durub yaşın da.

Artıq sanin üçün dayanan zaman

Manimçün dolanır...

Gün olur axşam.

Vaxt keçir, san mandan uzaqlaşırsan,

Man sana günbagün yaxmlaşıram...